Ik kreeg laatst een hele mooie tekst onder ogen:

“Identiteit is de laag die jou afgescheiden houdt van jezelf.. .Onder identiteit ligt leegte.. en deze leegte beangstigt…
Identiteit is daarom sterk in het willen behouden van zichzelf door te verdedigen, aan te vallen, te ontkennen, te verdraaien, te pleasen, te manipuleren.
Je identiteit heb je niet vanuit de bron gekregen, die heb je van de wereld en bovenal van jezelf gekregen
Alles om maar iemand te zijn… omdat als je dat niet doet, de leegte je aanstaart…
Identiteit is slechts een schamel aftreksel van je werkelijke ware essentie…
Probeer zoveel mogelijk stil te worden, tot leegte te worden zoals jij als Zelf overblijft, met jouw unieke wezenskwaliteiten en scheppende natuur…
Zoveel valt weg zonder identiteit maar Alles blijft over….

Gedeelte van een prachtige tekst geschreven door Astrid Esmeralda Klompstra

En hiermee is alles gezegd wat er zich momenteel bij heel veel mensen afspeelt. Het loslaten van je identiteit die je wellicht jarenlang hebt aangemeten; het loslaten van alles wat je weghoudt van je pad van de ziel; mensen, bezittingen, materie, financiële zekerheid…Jezelf toestaan meer te luisteren naar wat je Hart je te vertellen heeft. 

Ik merk het in mijn praktijk; mensen die ineens gaan nadenken over iets wat ze al jaren doen, wil ik nog wel doen wat ik altijd gedaan heb, wil ik zo nog wel verder… En als ik dat niet wil, hoe dan wel? 
Kinderen die ouders spiegelen op dit stuk, onderlinge strijd tussen kinderen binnen een gezin duidt vaak op een (onzichtbare, maar wel zeker aanwezige) strijd tussen ouders.
Kinderen die één van de ouders uit hun comfort-zone trekken met hun gedrag. Dit doen ze niet bewust, maar ze voelen dat de tijd rijp is dat de ouder nu echt z’n masker afzet en gaat leven naar wie hij echt is. Een hele stap voor iemand om hier iets mee te doen. Maar op een gegeven moment voel je gewoon dat je zo niet meer verder kunt. 
Dat er iets moet gebeuren, dat er iets moet veranderen. En die verandering kan alleen maar in jezelf plaatsvinden, zo binnen zo buiten. Anders verandert er in de buitenwereld ook niets. 
Die leegte, die voelt zo eng, eenzaam, beangstigend…. wat als je niet weet waar je uitkomt als je loslaat…alles voelt dan als los zand, geen bodem meer om op te bouwen… waar kun je je dan nog aan vasthouden om niet te vallen?

De enige weg is de weg naar binnen, op zoek naar je eigen veiligheid, zodat je gelukkig bent met jou, zodat je je veilig voelt in jezelf, zodat je blij bent met jou… Zelf liefde… 

Mocht je dit verhaal herkennen, weet… je bent momenteel niet de enige… weet dat je altijd gedragen wordt door iets veel groters dan jij, weet dat er voor je gezorgd wordt… Heb vertrouwen dat jouw hart jou vertelt wat de weg is die je mag gaan. 

Onze kinderen willen ons graag leren dat we van overleven weer mogen gaan leven! Zij voelen wat er in jouw hart leeft…. 

Een kindertolksessie is het grootste geschenk wat je jezelf kunt geven!
En je kind is je eeuwig dankbaar dat je in deze spiegel hebt durven kijken.
En jij gaat weer de magie van het leven ervaren!

(En ik schrijf dit ook vanuit mijn eigen ervaring…♥ )

Houd moed, houd vol! De magie is er al!

Liefs Christel